تجمع شن و ماسه، لجن و سایر مواد در داخل چاه می‌تواند جریان آب در چاه را کاهش دهد و یا در آبدهی چاه مشکل ایجاد کند. با جمع شدن آنها در پایین و دیواره چاه، منافذ ورودی کاهش می‌یابد. این مواد می‌توانند از طریق راه‌های مختلف به چاه راه پیدا کنند. متداول‌ترین آنها سوراخ‌های موجود در اثر خوردگی، جابجایی ریز ناشی از پمپاژ زیاد، قرارگیری نامناسب و ضعف توسعه خوب پس از حفاری چاه است. جداسازی این مواد که همان عمل رسوب‌زدایی می‌باشد از چاه نسبتاً آسان است. بهترین عملکرد برای رسوب‌زدایی نیز، انجام عمل رسوب‌زدایی و احیا چاه با استفاده از تکنولوژی هوای فشرده است. البته پیش از عمل رسوب‌زدایی بازرسی داخل چاه باید انجام گیرد تا میزان رسوب و محل دقیق آن مشخص شود، این کار به راحتی با ویدیومتری انجام می‌شود و به شما اطمینان می‌دهد که عمل رسوب‌زدایی دقیق انجام خواهد شد.

باکتری‌های معمول خاک که به طور طبیعی وجود دارند تقریباً در همه سفره‌های زیرزمینی نیز وجود دارند و علت انسداد صفحه بیولوژیکی هستند. این باکتریها در سه نوع اصلی وجود دارند: کاهنده آهن، کاهنده سولفات و تولید کننده لجن می‌باشند. از این سه مورد باکتریهای آهن و باکتریهای تولید کننده لجن بیشترین آشنایی را برای کشاورزان دارند.

• باکتری‌های کاهش دهنده آهن

آب موجود در اکثر سفره‌های زیرزمینی حاوی مقداری سطح آهن محلول است. مقدار آهن بسته به عمق و موقعیت سفره ممکن است از بسیار کم تا خیلی زیاد متفاوت باشد. تعیین وجود آهن در آب آبیاری آسان است زیرا رنگ زنگ‌زده باعث لک شدن پمپ‌ها، خطوط لوله و سیستم‌های آبیاری می‌شود. معمولاً، هنگام کارکرد پمپ، بوی تخم مرغ یا گاز سولفید هیدروژن نیز قابل توجهی دارند. به طور کلی اگر مقدار آهن در آب بیش از 0.3 قسمت در میلیون (ppm) باشد، مشکلات باکتری آهن ایجاد می‌شود. حتی مقادیر کمی آهن محیط را برای رشد و نمو باکتری‌های آهن فراهم می‌کند. این باکتری‌ها یک ماده آلی باریک را روی صفحه و دیواره چاه، پمپ ورودی و ستون پمپ تشکیل می‌دهند. با تجمع باکتری‌ها، فضای باز چاه و فضای باز موجود در مواد آبخوان اطراف چاه را کاهش می‌دهند، در نتیجه عملکرد خوب کاهش می‌یابد. اگر در معرض هوا قرار بگیرد، این جمع شدن سخت شده و حذف آن بسیار دشوارتر می‌شود.

• باکتری‌های کاهنده سولفات

بسیاری از سفره‌های زیرزمینی دارای مقادیر نسبتاً بالایی از سولفات در آب هستند. باکتری‌های کاهنده سولفات؛ سولفات را در آب مصرف می‌کنند و محصولات جانبی آن یک گاز اسید آلی و سولفید هیدروژن (بوی تخم مرغ فاسد) است. این باکتری‌ها ماهیت بی‌هوازی دارند (نیازی به اکسیژن ندارند). آن‌ها در محیط‌های کم اکسیژن زندگی می‌کنند. بنابراین از بین بردن آنها دشوارتر از انواع دیگر باکتری‌ها است.

• باکتری‌های تولید کننده لجن

باکتری‌هایی که بیوفیلم یا لجن تولید می‌کنند با باکتری‌های کاهنده آهن و سولفات همزیستی دارند. محصول جانبی این باکتری‌ها لجن است که اغلب در پمپ‌های خارج شده از چاه دیده می‌شوند.

انسداد شیمیایی ناشی از رسوب مواد معدنی به صورت مقیاس یا ایجاد لایه روی صفحه چاه است، همچنین بخشهایی از بسته شن و مواد آبخوان را در خارج از چاه سیمان می‌کند. برای رفع تمامی این موارد استفاده از ویدیومتری لازم است تا نوع مشکلات و رسوب و میزان آن مشخص شود.

به علت فرونشست زمین، ممکن است لوله جدار چاه آسیب دیده باشد. چاه‌هایی که ماسه‌دهی دارند، معمولا دچار ریزش و آسیب به لوله جدار می‌شوند. این امر معمولا سبب می‌شود پمپ و سایر منصوبات چاه، در چاه گیر کنند و آبدهی چاه دچار اختلال می‌شود. پس از بیرون کشیدن پمپ، به منظور ترمیم لوله جدار و بررسی وضعیت چاه، عملیات ویدیومتری انجام می‌شود.

اطلاع از وضعیت ظاهری چاه مانند سطح آب، عمق چاه، شروع مشبک‌ها، لوله‌های بدون مشبک، پرشدگی‌ها، وضعیت پلوس‌ها و سایر مشخصات، در پایان ویدیومتری حاصل می‌شود. ویدیومتری مانند آندوسکوپی، تمامی عوارض و مشکلات ظاهری چاه را نمایش می‌دهد. کارشناسان خبره، پس از ویدیومتری، راهکار مناسب رفع مشکلات چاه را ارائه می‌دهند.